जिबन सँग जोडीएका केही सम्बन्ध हरु

जहाँ सुर्योदय हुन्छ शायद त्यहा सुर्यास्त अवश्य हुन्छ सदा सर्वदा पुर्णिमा कहाँ हुन्छ ? औसीमा चन्द्रमा त आध्यरो सिरकले मुख छोपी रुन वाध्य हुन्छ यहाँ सुखको पछाडि रोदन र रोदनको पछाडि खुशी अवश्य हुन्छ शायद संसारको रित यस्तै नै हो जन्मेपछी मृत्यु अकट्य छ जीवन भएको स्थानमा मृत्‍यु पक्कै हुन्छ
अन्तर्मनमा अंकुरिएका ति असंख्य चाहनाहरु जो जिउनुको अर्थ खोज्दै भौतारिरहेका हुन्छन हासो, खुशी, आशु, रोदन, मिलन, विछोड, सन्जोग र वियोग सँगै सम्झौता गरी समयकै दोशी बन्न आफ्नो गन्तव्यहिन यात्रालाई छोटयेका हुन्छन संघर्ष जो जीवनको उपहार हो त्यसैसँगै लडी आफु आफुमै जीवनतसम्म अपरिचित भई समयको आवेग् सँगै लछारिदै पछारिदै हर एक ब्यक्तिसँग परिचित भएर बाँच्नुको अर्थ शायद जीवन होला
जीवन असिमित् आरोह र अवरोधको गुच्छा हो ति गुच्चाहरुमध्ये कसैको निधार मा बिझाउने काडा होला त कसैको निधार मा लटरम्म फुल्ने फुल होला जेहोस् जीवन आफैमा सर्वश्रेठ छ र महान पनि छ
के मैनबत्तिको अस्तितो केही छैन त ? जो महान छ आफु जल्छ रुन्छ पग्लन्छ प्रकाश छरिदिन्छ शायद महान र बलिदानको परिभाषा भनेको यही नै होला सबैलाई उज्यालो आ-आफ्नो मतलब र स्वार्थ रहन्छ यो मतलबी संसारमा यहाँ मैनबत्तिको आँसुको प्रभाव कसलाई ? सबैलाई उज्यालो भए पुग्ने तर मैनबत्तिको पिंडा सम्झने को ? यो संसारमा पिर, पिडा, चिन्ता र दु:खबाट कोही स्वतन्त्र छ ? भगवान गौतम् बुद्ध पनि रहेनन कहिले बुढा मानिस् लाई देखेर त कहिले मरेको लाशलाई देखेर हरेक नयाँ बिहानिले नवजीवनको शुरुवात गराउदछ पुराना बिझ्ने काडाहरु मनबाट झिकेर फ्यक्दै अघि बढ्नुपर्छ हाम्रो भाग्यले हाम्रो सहन् शक्तिको परिक्षा दिन जिन्दगीका बाटहरुमा हजारौ बाधाहरु तेर्स्याउदछन् तिनलाई पन्छाउदै अघी बढ्नुपर्दछ बहादुरिको सबैभन्दा ठुलो परिक्षा त्यही हो बितेका कुरा सम्झना र अनुभव हुन आउने समयलाई समयको चित्रलाई आँखामा उतारी वस्नुपर्छ तिनैलाई साकार रुप दिने सपना खेलाउनुपर्दछ विपना खुलाउनुपर्छ हरिया रुखका सम्पूर्ण पातहरु शिशिरले झारिदिन्छ पात सदाका लागि ति रुखहरु उजाड कहिल्यै हुँदैनन आफै वसन्त आउँदैन बनभरी राताम्मे जुन फुलहरु फुलेका छन ति सबैले शित र वर्षातको आँसु अनी असिना र घामको संघर्ष बोकेका छन
गूण धेरै खायो भने तितो हुन्छ रे यो अवश्य हो यो कुरा सत्य छ तर यहाँ गूणको के दोष स्वाद चाख्न्ने जिब्रोको होइन र ? प्रेमलाई पुतलिको खेलौना सम्झने धोकेबाजहरु मायाको भाषाले जिन्दगीको परीभाषा दिन मुर्खता मात्र हुन्छ सपना र विपनाको बिचमा अन्तर यही होला शायद मेरो विचारमा,,,.............देखेका सपनाहरु अक्सर विपनामा आएर भत्कने गर्दछ बितेका ति क्षणहरुलाई एउटा संज्ञा दिएर बिहानिको उदयसँग जिन्दगीलाई दोहो-याउनु बुद्धिमानी हो, हो केही मन रोइदेला हृदयले नमान्ला त्यही पनि परिस्थिती त्यस्तै पर्न आयो भने कसैलाई बलिदन पनि गर्नुपर्छ मनलाई यती बलियो बनाउनु कि विश्वासघात वा निष्ठुरीको सम्झनाले मन कहिले नरोओस र परेलिबाट मोती नझरोस् हामी पनि मान्छे हौं हामी अरुको स्वार्थको लागि विष पिउने पशुपतिनाथ त अवश्य बन्न सक्दैनौ कसैले हाम्रो मुटु टुक्रा टुक्रा पारीदियो भन्दैमा के हामी स्वयमले आफ्नो मुटुमाथि छुरी घोचेर छिया छिया पार्नु उचित छ कसैले तिम्रो मुटुमाथि चोट पुर्याउछ भने आफुले झन चोट थप्नु उचित हुन्छ ? यहाँ जिन्दगीलाई वर्तमानले सम्झाउनुपर्दछ हामीले हाम्रो जिन्दगीलाई बगैचाको फर्केको फुलले सजाउनुपर्दछ झरेका पातहरु गनेर अवश्य होइन हामीले हाम्रो रातहरु आशुले सिरानी भिजाएर होइन छायाहरुलाई गनेर होइन आकाशका ति ताराहरु गनेर बिताउनुपर्दछ जीवन वास्तवमा आशैमा अडिएको छ सुर्यतिर फर्किएर अघी बढ्यो भने छायाँ स्वत: नै पछाडि नै पर्छ जब सेता परेवाहरु कागहरुसँग घुलमिल गर्न थाल्छन् तिनका आँखामा सेतै रहन्छ तर मुटु मन भने कालो नै रहन्छ अक्सर धोकेबाजहरुको मन यसरी नै कालो बनेको हुन्छ जब तिनले कागबाट धोका पाउछन तब मात्र यथार्थको आँखाले हेर्न थाल्दछन पश्ताचापमा जल्छन तिमी अब त्यसदिनलाई प्रतिक्षा गर धैर्य गरेर पर्खन सक्नुपर्दछ प्रतिक्षाको फल मिठो हुन्छ
पाउजु नलगाई पनि शायद मजासँग नाच्न सकिन्छ विगतलाई बिर्सिएर वर्तमान अँगाल्दै बाँच्न सकिन्छ म आँफैसँग मेरो जुत्ता हराएर चिन्तित भए तर अलि पर अगाडि पुगेपछी एउटा खुट्टा नभएको मान्छे देखे मसँग कमसेकमा खुट्टा त छ यहाँ धर्तिमा तिम्रालागी फुलेका फुललाई बिर्सेंर तिमी आकाशको तारा टिप्न हात नफैलाउ सबै कुराको आ आफ्नो सुन्दरता हुन्छ पसलेले मात्र जान्दछ हिराको मूल्य सिसा पसलेले तिम्रो महत्व बुझिदिएन भनेर के तिमी आँफैलाई टुक्राउन सुहाउछ ?
तसर्थ संघर्ष नै संघर्षको जीवन झेली संसारमा अडनुपर्छ साथी विश्वासहरु बनाउदै आफुले अघी बढ्ने कोशीस गर्नुपर्दछ आफ्नो मनलाई बाधिराख्न्नुपर्दछ फुत्कन कहिल्यै दिनुहुदैन तिमीलाई काडाकाडाको भुमरिमा फसाएर आफु तर्की जानेछ त्यसैले कसैको विश्वास नगर्नु किनकी ढुङ्गाको चोट खानुपर्दछ माया कसैले कसैलाई नबुझिकन नगास्नु निष्टुरी मन पनि हुनसक्छ त्यसैगरि तिम्रो कलिलो मुटुमा तिखो काडा घोची मायाको नाउमा तिमीलाई खेलौनाको पात्र बनाइदेला .....

सुनिल पौडेल"अभागी" हाल्:-दोहा कतार सम्पर्क ठेगाना:-कतार बिल्डिङ कम्पनी पोस्ट बक्स नो:-४०३११ दोहा कतार मोबाईल नो:-००९७४६५०२२७५ Email:-crackmirror1986@yahoo.com OR poudelaabhagi@yahoo.com